Maarten Boudry

Gaan academici gebukt onder een ongezonde 'publicatiedruk'? Die bezorgdheid was weer te horen naar aanleiding van het dossier in De Morgen over neptijdschriften. Wetenschappers zouden in bedenkelijke tijdschriften publiceren omdat ze wanhopig zijn om een extra lijntje op hun CV te kunnen zetten. Een gelijkaardige redenering hoor je vaak over wetenschapsfraude: mensen als Diederik Stapel zouden data vervalst hebben omdat ze nu eenmaal leven in een systeem waarin je moet 'publiceren of verdwijnen'. Dat klopt niet.
De link tussen publicatiedruk en wanprakijken is ten eerste zeer twijfelachtig. Een academisch curriculum is niet gewoon een waslijstje: enkel de publicaties in erkende tijdschriften wegen echt door bij sollicitaties, promoties en financiering van onderzoeksprojecten. Een academicus die denkt dat hij zijn CV kan opsmukken door tweeduizend euro te betalen aan een rooftijdschrift, zal bedrogen uitkomen. Ignaas Devisch heeft zijn positie aan de UGent heus niet ge…

The Pakistani-Canadian writer Ali Rizvi is a fierce critic of Islam, the religion in which he grew up. But unlike many other critics who maintain that Islam is inherently incapable of modernization, and that the Muslim world is sliding ever further into backwardness and fundamentalism, Rizvi is refreshingly optimistic about the future. The seed of a new Enlightenment has been planted in the Arabic world, he told me in Antwerp, and there’s no way to eradicate it.
In his book The Atheist Muslim, Rizvi speaks directly to the many closeted atheists, agnostics, and secularists in the Muslim world. These people are obliged by the societies in which they live to present themselves outwardly as Muslims, but in private, they harbor different ideas. Rizvi’s book is often polemical in tone, but also humane and sympathetic to the plight of Muslims around the world. He is keenly aware of the consolations which faith provide to some, and he never stoops to condescension.
If Rizvi is right, freethinke…

Ik hield het niet voor mogelijk, maar Prof. Anya Topolski heeft de eerdere onzin van Bleri Lleshi over 'cultureel racisme' in De Morgen vandaag nog overtroffen. Nu is dat 'culturele racisme' dat ze in academische cenakels hebben bedacht zowaar een uitvinding van de Verlichting. Dat is onzin op onzin stapelen. Volgens de definitie die deze activisten zelf hanteren, is elke cultuur die ooit heeft bestaan 'cultureel racistisch'. Overal en altijd denken mensen dat hun eigen groep beter is dan de rest. Het cultuurrelativisme van Topolski daarentegen (alle culturen zijn gelijk en geloof in ‘culturele vooruitgang’ is racisme) is een bizarre postmoderne uitvinding die je enkel aan bepaalde departementen van westerse universiteiten aantreft. Topolski legt mij de stelling in de mond dat “de nazi's biologisch racisme uitvonden”, maar dat is een compleet verzinsel van haar kant. Nergens heb ik dat beweerd of zelfs maar geïnsinueerd. Denkt ze nu echt dat ik geen weet h…

(Eerste brief van Sid Lukkassen aan mij vind je hier) Beste Sid,  Er is iets dat me opvalt aan jou. Jij werpt je op als behoeder van de westerse Verlichting, maar toch lijk je bitter weinig vertrouwen in diezelfde Verlichting te hebben. Je voorspelt dat de westerse beschaving binnenkort overvleugeld zal worden door onverlichte autoritaire regimes, door de kracht van demografie en migratiestromen, en door ons gebrek aan “culturele weerbaarheid”. De hele notie van wereldburgerschap – een verlichtingsidee – verwerp je als een ‘illusie’ die op harde biologische barrières zal stuiten. Dat doemscenario verwerp ik volkomen. Voor we naar de toekomst kijken, eerst het heden. Nooit eerder leefden we zo veilig, welvarend en gezond als vandaag. Dat geldt niet alleen voor het Westen, maar over de hele wereld. Vanaf grofweg 1800 heeft de mensheid op zowat elk vlak een spectaculaire vooruitgang geboekt, ongezien in de wereldgeschiedenis. Honderden miljoenen mensen werden uit de armoede getild, gewel…

Als het woord racisme valt, zo schrijft Bleri Lleshi in deze krant, dan denken mensen vooral aan biologie. Dat treft. Als het woord paard valt, denk ik ook vooral aan een hoefdier. Al die mensen zijn echter niet mee met de laatste academische inzichten, aldus Lleshi. Dat racisme waar u aan denkt als u het woord racisme hoort, dat is het ‘oude racisme’. Er is echter ook een ‘nieuw racisme’, namelijk het geloof dat bepaalde culturen (niet rassen) minderwaardig zijn aan andere.
Wie denkt dat Lleshi een hitteslag heeft opgelopen, vergist zich. Het concept 'cultureel racisme' is inmiddels wijdverbreid onder activisten, alsook in bepaalde academische kringen. De socio-linguïst Jan Blommaert vat het voor ons samen: “Het hedendaagse racisme is een racisme dat zich richt op de culturele identiteiten, eigenschappen, opvattingen en gedragingen van mensen”. En ook UNIA is op de trein gesprongen. In haar officiële jaarverslagen beschouwt ze de ‘hiërarchische rangschikking’ van culturen al…