Publicatiedruk is niet alleen onvermijdelijk, maar wenselijk
Gaan academici gebukt onder een ongezonde 'publicatiedruk'?
Die bezorgdheid was weer te horen naar aanleiding van het dossier in De
Morgen over neptijdschriften. Wetenschappers zouden in bedenkelijke
tijdschriften publiceren omdat ze wanhopig zijn om een extra lijntje op hun CV
te kunnen zetten. Een gelijkaardige redenering hoor je vaak over
wetenschapsfraude: mensen als Diederik
Stapel zouden data vervalst hebben omdat ze nu eenmaal leven in een
systeem waarin je moet 'publiceren of verdwijnen'. Dat klopt niet.
De link tussen publicatiedruk en wanprakijken is ten eerste zeer twijfelachtig. Een academisch curriculum is niet gewoon een waslijstje: enkel de publicaties in erkende tijdschriften wegen echt door bij sollicitaties, promoties en financiering van onderzoeksprojecten. Een academicus die denkt dat hij zijn CV kan opsmukken door tweeduizend euro te betalen aan een rooftijdschrift, zal bedrogen uitkomen. Ignaas Devisch heeft zijn positie aan de UGent heus niet ge…
De link tussen publicatiedruk en wanprakijken is ten eerste zeer twijfelachtig. Een academisch curriculum is niet gewoon een waslijstje: enkel de publicaties in erkende tijdschriften wegen echt door bij sollicitaties, promoties en financiering van onderzoeksprojecten. Een academicus die denkt dat hij zijn CV kan opsmukken door tweeduizend euro te betalen aan een rooftijdschrift, zal bedrogen uitkomen. Ignaas Devisch heeft zijn positie aan de UGent heus niet ge…